magnetic, mission and cairns
Blijf op de hoogte en volg Jochem en Koen
22 Februari 2013 | Australië, Cairns
Goede dag hoog geeerd publiek!
We moeten weer een aantal daagjes beschrijven voor de thuisblijvers. En je weet wie schrijft die blijft! We moeten beginnen bij maandag 11 februari. Dus bij voorbaat wordt het wederom een lange aflevering van 'De Koen en Jochem show op zijn best'. Het is hier meer dan dertig graden, maar zitten lekker binnen bij airco dus nemen dan ook even de tiet voor jullie.
Maandag, verhuisdag, 11 feb.:
Vandaag moesten wij wederom op naar een nieuw thuis. Magnetic Island stond op de planning, voor maarliefst 2 nachtjes. Eenmaal via de ferry, bus, taxi en de benenwagen aangekomen in het hostel, zagen dat het hostel aan het strand gelegen was. Vanuit het zwembad konden we dan ook de halve hele oceaan overkijken. Deze eerste dag hebben we een klein wandelingetje gemaakt, lekker op de kosten van het hostel gegeten en in de bar onze eigen goon genuttigd met twee Duitse dames. In hostels met een bar is het ten strengste verboden je eigen drank te nuttigen (je kan uit het hostel gegooid worden), dus dachten koen en jochem, waarom niet. Alles verliep vlekkeloos. Al vond de barman het wel merkwaardig dat onze glazen gevuld bleven gedurende de hele avond. Dus hij vroeg ons op een gegeven moment wat we aan het drinken waren. Wij zeiden dat het wijn uit de bar was gemixt met onze eigen limo. We hadden ondertussen de goon al buitenzicht gelegd en lieten onze limonaden ruiken. Met het hart in onze keel zei meneer de barman dat hij ons geloofde en ging er weer vandoor. Na twee minuten euforisch te zijn geweest kwam hij ons vertellen dat er nog helemaal geen wijn verkocht is aan de bar. Ik weet niet precies hoe groot de mand was, maar groot genoeg om er samen doorheen te vallen. Dus maar ' eerlijk' opgebiegd dat het onze eigen goon was, gelukkig had onze vriendelijke barman een goede bui en mochten we blijven, maar het had niet veel gescheeld of we werden eruit gesmeten.
Dinsdag, cruisedag, 12 feb:
Met de Duitse dames van de avond ervoor hadden we afgesproken samen een auto te huren. Zo gezegd, zo gedaan. Een 4x4 reuze jeep (check de foto's) om het eiland mee te verkennen, niet verkeerd. We hebben het hele eiland gezien, mooie views, gesnorkeld (roggen en krabben gespot), lekker gescheurd en aan het einde van de dag zijn we een prachtige zonsondergang tegemoet gereden over een offroad weggetje. Onze eerste echte en dus ook mooiste zonsondergang till now. Check wederom de fotootjes. Om een kort verhaal nog korter te maken, geweldig dagje gehad weer.
Woensdag, Wannabe a Wallaby dag, 13 feb:
We mochten weer verder naar Mission Beach. Wederom een bus, ferry, de benenwagen en gratis taxi (jaja, Hollanders) later arriveerde we in ons nieuwe hostel. Voor het avondeten moesten we uiteraard een boodschapje doen. Gewandeld naar de supermarkt en de liquorshop en hehe, daar zaten ze dan eindelijk... (eerst dachten we dat het kangoeroes waren, maar het bleken wallabies te zijn) ... De wallabies, het kleine broertje van de kangoeroe. Tientallen, rondhuppend in het gras, awesooome. Voor ons diner hebben we mislukte/scrumbled pannekoeken gemaakt (tot irritatie van beide) en in de avond hebben we een kaartje gelegd.
Donderdag, sportdag, 14 feb:
De conditie mag wel weer wat bijgespijkerd worden dus daarom deze geplande extreme sportdag. Vroeg de bus in richting het dorpje Tully om te gaan raften op rivier de Tully. We zaten in de bus met allemaal westerlingen en vier slecht engels sprekende Koreanen. De groepjes moesten gemaakt worden. We wilden uiteraard liever niet met de Koreanen, maar als je drie keer mag raden, raad je natuurlijk bij wie Koen en Jochem in de boot mochten. In een keer goed! Applaus. Eenmaal in de boot kregen we instructies van de instructeur, Paul (Jochems grote voorbeeld). Hij vertelde dat het een nekbrekend dagje ging worden, dus daar gaan we dan maar vanuit. Jochem en Koen mochten de hele tocht voorin de boot om het tempo aan te geven, want ook de instructeur had al snel in de gaten dat de Koreanen erg traag van begrip waren. Na een vette flipover, bleek dat onze aziatische vrienden ook niet echte waterratten waren. Dus aan Jochem, Koen en de instructeur de taak ze terug de boot in te krijgen, wat makkelijker gezegd is dan gedaan. De instructeur was weer geniaal, goede jokes en goede verhalen. Toen hij erachter kwam dat Jochem ook voor school in de raft had gezeten, vond hij het wel een uitdaging om Jochem het water in te krijgen. Na een paar goede pogingen lukte het hem, toen Koen zijn evenwicht lichtelijk expres verloor en Jochem meetrok het water in. Instructeur ook weer ernstig tevree. We hebben ook nog van stenen afgedoken, we zijn meerder malen door toedoen van de instructeur omgeslagen en we hebben flink gewerkt (14 km gevaren), kortom sportief en geweldig dagje weer.
Vrijdag, dierendag, 15 februari:
We mochten weer uitckecken, maar omdat de bus pas rond de klok van 5 vertrok, moesten we nog een hele dag met elkaar in Mission Beach overleven. Het eerste plan was om te gaan wandelen, maar bij de receptie vertelde ze ons over een 'altijd stoned vrouwtje' die gewonde of moederloze dieren van de straat opvangt en ze vervolgens weer oplapt. Voor een kleine donatie van 5 dollar mochten we bij haar in huis kleine wallabies, een python en een bleu tongue lizzard vasthouden, aaien en vertroetelen. Als je het niet geloofd, check maar weer even de bijgevoegde fotootjes. Na deze leuke ervaringen hebben we in het busje terug naar het hostel nog een gespierde wallaby en de zeldzame cassowary (familie van de struisvogel) gezien. Nu op naar Cairns, eindbestemming van de oostkust, waar we zoveel mooie ervaringen hebben opgedaan, zoveel geweldige mensen hebben leren kennen en zoveel mooie dingen hebben mogen zien. Die avond verbleven we in Gilligans, partyhostel, schoon hostel, place to be hostel, komma.(punt) Die avond dus van het happy uurtje in de bar mogen genieten, lekker onze heupjes heen en weer gezwaaid, een beetje gefistpompt, macarena (awesome), piepkes happen, komma.(punt) Goed leven door Jochem en Koen. True story, echt waar.
Zaterdag, lui dagje, 16 feb:
Vandaag hebben we de Lagoon hier in Cairns gechekct, omdat je hier niet in de zee kan zwemmen zonder stingersuit. En dat was het dan ook zo'n beetje. In de avond weer even de Gilligans bar op de kop gezet.
Zondag, lui dagje 2.0, 17 feb:
Durf is te zeggen dat we lui zijn!!! Beetje dan... Het verhaal over de whitsundays geschreven hier in Peterpans (travelshop), dejavu, en een wasje gedraaid. Maarliefst de tweede was. En ja we stinken. In de avond hebben we voor twee Zweedse dames gekookt die we al honderd keer overal zijn tegengekomen tijdens de reis (om naar van te worden) en met hun op ons balkon een drankje gedaan en een beetje gekaart.
Maandag, Cape Tribulation, 18 feb:
Cape Tribulation is een plaatsje boven Cairns waar het mooiere regenwoud zich schuilhoud. Het was een sightseeing tour. We werden met een busje naar verschillende plaatsen gebracht. Mooie vergezichten, mooie jungle en een krokodilspot rivercruise. En ja hoor, daar waren ze dan, de boomstammen die op krokodillen lijken. Astublieft, dankuwel. Geen krokodillen gezien en daar betaal je dan voor. We hadden een overnachting geboekt in een hostel gelegen midden in het regenwoud. Dus in de middag na onze 'Best fish and chips ever evah' en na de sightseeing tour konden we er zelf op uit. We hebben een wandeling van 7 km naar een leuk watertje gemaakt. Lekker verkoelend duikje genomen. Op de (wederom 7km lange) terugweg hebben we nog een treesnake en een lace monitor gespot (soort varaan, maar niet helemaal dus). Kletsnat van het zweet keken we onderweg al uit naar ons diner, net als de lunch inclusief in de trip. Na het menu gescant te hebben besloot Jochem de fish and chips nog maar een keer te proberen en Koen een gebakken zalm met couscous. Lekkerste avondmaal so far! Danku. In de avond was er niet veel te beleven in het hostel dus werd het een vroeg avondje voor ons. Niet heel erg na alle party's in Cairns.
Dinsdag, dinsdag, 19 feb:
Ook weer verrukkullukuk ontbeten en vervolgens zijn we naar een ander watertje gelopen, op een half uurtje afstand, om hier de slaap van ons af te wassen. We konden hier als Tarzan (Koen) en Mogli (Jochem) slingerend via touwen het water in plonzen. Rond een uur of een werden we weer opgepikt voor het vervolg van de sightseeing tour. Weer genoten van de Australische natuur en een heerlijk duikje genomen in een prachtig, maar sterkstromende riviertje. Eenmaal terug voor het avondeten besloten we van onze leftovers (ofwel restjes) een oerhollandse hutspot te maken met fishsticks (ofwel visstengels). En het was overheerlijk. Die avond nog even gefeest, een slechte uitvoering van een jellywrestle contest gezien en onze avond afgesloten met het poetsen van onze tanden (ook nuttige info).
Woensdag, Great Barrier Reef dag, 20 feb:
Vroeg de oogjes geopend voor wat beloofd een wonderbaarlijke dag te worden. En belofte mogen niet gebroken worden. Dus net zo simpel als gezegd, ook gedaan. Met de Ocean Freedom boot en vlindertjes in onze buiken betraden we de oceaan. Het azuurblauwe water en de strakblauwe hemel gaven ons een goed voorgevoel voor onze snorkel en duik. Eenmaal het anker laten zakken werden we klaargestoomd voor jOchems eerste en kOen tweede duik (O o wat spannend). Na de instructies konden we eerst een klein uurtje snorkelen, waarna we onze duikpakken aankregen en dan echt klaar waren om te gaan. Duiken. We mochten hand in hand met de duikinstructeuse (onze eigen zeemeermin) de bodem van de oceaan gaan bezichtigen. Daar was het, het geweldig mooie koraal, miljoenen vissen van groot tot klein groen, paars en blauw en nog steeds onze eigen zeemeermin aan de hand. Na een klein half uurtje onderwater geweest te zijn, waren we een leipe ervaring rijktert. Het is overweldigend om te zien hoe mooi en toch ook veel beter dan snorkelen het duiken is. Dikke 10. Na een heerlijke lunch (vis, garnalen, fruit, chickenwings en salades), cruisde de boot verder naar een andere bestemming. Om daar vervolgens weer te genieten van de mooie onderwaterwereld van Australie. We hebben weer een geweldige dag gehad met leuke mensen en heel veel verschillende dieren, zoals: schildpadden, nemo's (clownsfish), barracuda's (enorm lelijke, haai ogende, anderhalve meter lange vis), octopussen, zeekomkommers, jellyfishes, honderden andere soorten vissen en natuurlijk oogverblindend mooi kleurrijk en divers koraalrif. Top dag, top super, top awesome, top alles. Terug in Cairns zijn we het duitse meisje waar we een jeep mee gehuurd hebben in Magnetic Island op gaan zoeken in het ziekenhuis. Ze liep al een tijdje moeilijk tijdens onze jeepcruise, dus is ze in Cairns naar het ziekenhuis gegaan en bleek ze trombose in haar been te hebben. Haar vriendin had een paar dagen daarvoor al een vlucht geboekt, dus hadden wij besloten dat een bezoekje wel op zijn plaats was. Want ze lag daar dus tien dagen in haar eentje in het ziekenhuis. Lief van ons he!?! In de avond hebben de Zweedse meisjes waar wij voor gekookt hadden Zweedse pannekoeken voor ons gemaakt (zweedse pannekoeken zijn niets verschillend van de hollandse. Alleen konden zij konden, in tegenstelling tot ons, wel mooie pannekoeken maken). Leuk dagje weer, zoals we wel vaker zeggen.
Donderdag, Cousin Mattie, 'He, waar is perry?', 21 feb:
We mochten weer vroeg op voor een opnieuw spannende dag. Er stond een tour genaamd 'Uncle Brian' op het programma. Cousin Mattie, de tourguide, kwam ons met zijn bus (genaamd Flash) ophalen bij het hostel. We hadden meteen al in de smiezen dat het een knotsgekke, overvrolijke dag zou gaan worden. Onderweg zwaaiden we naar alle wegwerkers, alle voetgangers en alle auto's, kortom naar iedereen. Cousin Mattie vertelde ons dat wij zijn familie voor een dag zouden zijn en dus wilde hij met ons zingen alsof niemand je hoort, danzen alsof niemand je ziet en genieten zoals nooit tevoren. We zijn over de hele dag met de bus overal heen gereden. We hebben in totaal vijf verschillende watertjes bezocht en gedurende de busritten allerlei verschillende spelletjes gespeeld. Een van de spelletjes was het doorgeven van een ring (the ring of light van de dalai lama, haha) zonder handen, maar met een luciferstokje in je mond. De chemie tussen Jochem en Koen was opeens ver te zoeken, want echt van een leien dakje liep het niet. Als we in deze test slaagde dan zouden we de hele dag geluk hebben en waarschijnlijk aan het einde van de dag vogelbekdieren zien. Dit soort verhalen vertelde Cousin Mattie aan een stuk door, dus er was niet een moment van verveling in de bus. We hebben onder andere van bomen en rotsen in het water gesprongen en in een vulkanisch meer gezwommen. Ook hebben we bij de beroemde waterval uit the famous herbal essences reclame de spectaculaire hair flick gedaan. Eigenlijk meer een poging tot (kijk maar naar de foto haha).
Om de dag op de meest perfecte manier af te sluiten, hebben we onze grootste held van de Nederlandse kindertelevisie in het wild mogen aanschouwen. Perry het vogelbekdier. En voor degene die hem niet kennen, schaam je diep. Check ook sowieso deze foto, wat een schatje. Dit was een van onze dingen die erg hoog op de to do list stond. Vogelbekdieren zijn erg zeldzaam, dus dit was dan ook erg tof. We hebben nog een klein feestje gebouwd in de bus op de terugweg, doormiddel van dansen, zingen en wat lachen. Cousin Mattie was geniaal goed in het vertellen van komische onzinverhalen die vervolgens overliepen in de muziek. Zo zijn wij door toedoen van zo'n verhaal een keer met onze ontblote WASBORDJES (jaja die hebben we gewoon) in het gangpad van de bus beland, omdat we moesten dansen op Grease. En dan komen we natuurlijk helemaal los. Eenmaal terug in Gilligans hebben we weer genoten van een klein feestje in de Gilligans club. Mooie dag, en een legendarische gids, Cousin Mattie, bedankt!!
Vrijdag, nieuwe plannendag, 22 feb:
Voor vandaag was het plan, een nieuw plan. We hebben van hostel geruild, omdat er in Gilligans geen plek meer voor ons was en zitten nu bij peterpan. We hebben hier op het internet gezocht naar relocationcars. Dit zijn huurauto's die eerst van A naar B zijn gereden, maar vervolgens dus in korte tijd ook weer terug moeten van B naar A. Dit willen wij dus gaan doen, mede omdat het gratis is en ze je er ook nog is 250 dollar benzine geld bijgeven. Zo hollands, gierige lui ook haha. Een lieve jongedame achter de balie heeft ons vervolgens geholpen aan een dergelijke relocationcar. Super chill, want het aanbod is niet al te groot. Dus we vertrekken nu de 24ste richting Melbourne voor de great Ocean road en we hopen te kunnen rijden via Alice Spring en Ayers Rock, wat totally awesome zou zijn!! Al is het maar voor alleen de foto haha!
Dat was het weer, excuus voor het lange verhaal, maar dat doen we inmiddels ook iedere week. En het zijn awesome dagen, dus teveel schrijfstof.
Bedankt voor het lezen en wederom de intresse in onze avonturen en wij checken u alle bij de volgende aflevering van 'De Koen en Jochemshow op zijn best'.
Love, Hugs and kisses! x
We moeten weer een aantal daagjes beschrijven voor de thuisblijvers. En je weet wie schrijft die blijft! We moeten beginnen bij maandag 11 februari. Dus bij voorbaat wordt het wederom een lange aflevering van 'De Koen en Jochem show op zijn best'. Het is hier meer dan dertig graden, maar zitten lekker binnen bij airco dus nemen dan ook even de tiet voor jullie.
Maandag, verhuisdag, 11 feb.:
Vandaag moesten wij wederom op naar een nieuw thuis. Magnetic Island stond op de planning, voor maarliefst 2 nachtjes. Eenmaal via de ferry, bus, taxi en de benenwagen aangekomen in het hostel, zagen dat het hostel aan het strand gelegen was. Vanuit het zwembad konden we dan ook de halve hele oceaan overkijken. Deze eerste dag hebben we een klein wandelingetje gemaakt, lekker op de kosten van het hostel gegeten en in de bar onze eigen goon genuttigd met twee Duitse dames. In hostels met een bar is het ten strengste verboden je eigen drank te nuttigen (je kan uit het hostel gegooid worden), dus dachten koen en jochem, waarom niet. Alles verliep vlekkeloos. Al vond de barman het wel merkwaardig dat onze glazen gevuld bleven gedurende de hele avond. Dus hij vroeg ons op een gegeven moment wat we aan het drinken waren. Wij zeiden dat het wijn uit de bar was gemixt met onze eigen limo. We hadden ondertussen de goon al buitenzicht gelegd en lieten onze limonaden ruiken. Met het hart in onze keel zei meneer de barman dat hij ons geloofde en ging er weer vandoor. Na twee minuten euforisch te zijn geweest kwam hij ons vertellen dat er nog helemaal geen wijn verkocht is aan de bar. Ik weet niet precies hoe groot de mand was, maar groot genoeg om er samen doorheen te vallen. Dus maar ' eerlijk' opgebiegd dat het onze eigen goon was, gelukkig had onze vriendelijke barman een goede bui en mochten we blijven, maar het had niet veel gescheeld of we werden eruit gesmeten.
Dinsdag, cruisedag, 12 feb:
Met de Duitse dames van de avond ervoor hadden we afgesproken samen een auto te huren. Zo gezegd, zo gedaan. Een 4x4 reuze jeep (check de foto's) om het eiland mee te verkennen, niet verkeerd. We hebben het hele eiland gezien, mooie views, gesnorkeld (roggen en krabben gespot), lekker gescheurd en aan het einde van de dag zijn we een prachtige zonsondergang tegemoet gereden over een offroad weggetje. Onze eerste echte en dus ook mooiste zonsondergang till now. Check wederom de fotootjes. Om een kort verhaal nog korter te maken, geweldig dagje gehad weer.
Woensdag, Wannabe a Wallaby dag, 13 feb:
We mochten weer verder naar Mission Beach. Wederom een bus, ferry, de benenwagen en gratis taxi (jaja, Hollanders) later arriveerde we in ons nieuwe hostel. Voor het avondeten moesten we uiteraard een boodschapje doen. Gewandeld naar de supermarkt en de liquorshop en hehe, daar zaten ze dan eindelijk... (eerst dachten we dat het kangoeroes waren, maar het bleken wallabies te zijn) ... De wallabies, het kleine broertje van de kangoeroe. Tientallen, rondhuppend in het gras, awesooome. Voor ons diner hebben we mislukte/scrumbled pannekoeken gemaakt (tot irritatie van beide) en in de avond hebben we een kaartje gelegd.
Donderdag, sportdag, 14 feb:
De conditie mag wel weer wat bijgespijkerd worden dus daarom deze geplande extreme sportdag. Vroeg de bus in richting het dorpje Tully om te gaan raften op rivier de Tully. We zaten in de bus met allemaal westerlingen en vier slecht engels sprekende Koreanen. De groepjes moesten gemaakt worden. We wilden uiteraard liever niet met de Koreanen, maar als je drie keer mag raden, raad je natuurlijk bij wie Koen en Jochem in de boot mochten. In een keer goed! Applaus. Eenmaal in de boot kregen we instructies van de instructeur, Paul (Jochems grote voorbeeld). Hij vertelde dat het een nekbrekend dagje ging worden, dus daar gaan we dan maar vanuit. Jochem en Koen mochten de hele tocht voorin de boot om het tempo aan te geven, want ook de instructeur had al snel in de gaten dat de Koreanen erg traag van begrip waren. Na een vette flipover, bleek dat onze aziatische vrienden ook niet echte waterratten waren. Dus aan Jochem, Koen en de instructeur de taak ze terug de boot in te krijgen, wat makkelijker gezegd is dan gedaan. De instructeur was weer geniaal, goede jokes en goede verhalen. Toen hij erachter kwam dat Jochem ook voor school in de raft had gezeten, vond hij het wel een uitdaging om Jochem het water in te krijgen. Na een paar goede pogingen lukte het hem, toen Koen zijn evenwicht lichtelijk expres verloor en Jochem meetrok het water in. Instructeur ook weer ernstig tevree. We hebben ook nog van stenen afgedoken, we zijn meerder malen door toedoen van de instructeur omgeslagen en we hebben flink gewerkt (14 km gevaren), kortom sportief en geweldig dagje weer.
Vrijdag, dierendag, 15 februari:
We mochten weer uitckecken, maar omdat de bus pas rond de klok van 5 vertrok, moesten we nog een hele dag met elkaar in Mission Beach overleven. Het eerste plan was om te gaan wandelen, maar bij de receptie vertelde ze ons over een 'altijd stoned vrouwtje' die gewonde of moederloze dieren van de straat opvangt en ze vervolgens weer oplapt. Voor een kleine donatie van 5 dollar mochten we bij haar in huis kleine wallabies, een python en een bleu tongue lizzard vasthouden, aaien en vertroetelen. Als je het niet geloofd, check maar weer even de bijgevoegde fotootjes. Na deze leuke ervaringen hebben we in het busje terug naar het hostel nog een gespierde wallaby en de zeldzame cassowary (familie van de struisvogel) gezien. Nu op naar Cairns, eindbestemming van de oostkust, waar we zoveel mooie ervaringen hebben opgedaan, zoveel geweldige mensen hebben leren kennen en zoveel mooie dingen hebben mogen zien. Die avond verbleven we in Gilligans, partyhostel, schoon hostel, place to be hostel, komma.(punt) Die avond dus van het happy uurtje in de bar mogen genieten, lekker onze heupjes heen en weer gezwaaid, een beetje gefistpompt, macarena (awesome), piepkes happen, komma.(punt) Goed leven door Jochem en Koen. True story, echt waar.
Zaterdag, lui dagje, 16 feb:
Vandaag hebben we de Lagoon hier in Cairns gechekct, omdat je hier niet in de zee kan zwemmen zonder stingersuit. En dat was het dan ook zo'n beetje. In de avond weer even de Gilligans bar op de kop gezet.
Zondag, lui dagje 2.0, 17 feb:
Durf is te zeggen dat we lui zijn!!! Beetje dan... Het verhaal over de whitsundays geschreven hier in Peterpans (travelshop), dejavu, en een wasje gedraaid. Maarliefst de tweede was. En ja we stinken. In de avond hebben we voor twee Zweedse dames gekookt die we al honderd keer overal zijn tegengekomen tijdens de reis (om naar van te worden) en met hun op ons balkon een drankje gedaan en een beetje gekaart.
Maandag, Cape Tribulation, 18 feb:
Cape Tribulation is een plaatsje boven Cairns waar het mooiere regenwoud zich schuilhoud. Het was een sightseeing tour. We werden met een busje naar verschillende plaatsen gebracht. Mooie vergezichten, mooie jungle en een krokodilspot rivercruise. En ja hoor, daar waren ze dan, de boomstammen die op krokodillen lijken. Astublieft, dankuwel. Geen krokodillen gezien en daar betaal je dan voor. We hadden een overnachting geboekt in een hostel gelegen midden in het regenwoud. Dus in de middag na onze 'Best fish and chips ever evah' en na de sightseeing tour konden we er zelf op uit. We hebben een wandeling van 7 km naar een leuk watertje gemaakt. Lekker verkoelend duikje genomen. Op de (wederom 7km lange) terugweg hebben we nog een treesnake en een lace monitor gespot (soort varaan, maar niet helemaal dus). Kletsnat van het zweet keken we onderweg al uit naar ons diner, net als de lunch inclusief in de trip. Na het menu gescant te hebben besloot Jochem de fish and chips nog maar een keer te proberen en Koen een gebakken zalm met couscous. Lekkerste avondmaal so far! Danku. In de avond was er niet veel te beleven in het hostel dus werd het een vroeg avondje voor ons. Niet heel erg na alle party's in Cairns.
Dinsdag, dinsdag, 19 feb:
Ook weer verrukkullukuk ontbeten en vervolgens zijn we naar een ander watertje gelopen, op een half uurtje afstand, om hier de slaap van ons af te wassen. We konden hier als Tarzan (Koen) en Mogli (Jochem) slingerend via touwen het water in plonzen. Rond een uur of een werden we weer opgepikt voor het vervolg van de sightseeing tour. Weer genoten van de Australische natuur en een heerlijk duikje genomen in een prachtig, maar sterkstromende riviertje. Eenmaal terug voor het avondeten besloten we van onze leftovers (ofwel restjes) een oerhollandse hutspot te maken met fishsticks (ofwel visstengels). En het was overheerlijk. Die avond nog even gefeest, een slechte uitvoering van een jellywrestle contest gezien en onze avond afgesloten met het poetsen van onze tanden (ook nuttige info).
Woensdag, Great Barrier Reef dag, 20 feb:
Vroeg de oogjes geopend voor wat beloofd een wonderbaarlijke dag te worden. En belofte mogen niet gebroken worden. Dus net zo simpel als gezegd, ook gedaan. Met de Ocean Freedom boot en vlindertjes in onze buiken betraden we de oceaan. Het azuurblauwe water en de strakblauwe hemel gaven ons een goed voorgevoel voor onze snorkel en duik. Eenmaal het anker laten zakken werden we klaargestoomd voor jOchems eerste en kOen tweede duik (O o wat spannend). Na de instructies konden we eerst een klein uurtje snorkelen, waarna we onze duikpakken aankregen en dan echt klaar waren om te gaan. Duiken. We mochten hand in hand met de duikinstructeuse (onze eigen zeemeermin) de bodem van de oceaan gaan bezichtigen. Daar was het, het geweldig mooie koraal, miljoenen vissen van groot tot klein groen, paars en blauw en nog steeds onze eigen zeemeermin aan de hand. Na een klein half uurtje onderwater geweest te zijn, waren we een leipe ervaring rijktert. Het is overweldigend om te zien hoe mooi en toch ook veel beter dan snorkelen het duiken is. Dikke 10. Na een heerlijke lunch (vis, garnalen, fruit, chickenwings en salades), cruisde de boot verder naar een andere bestemming. Om daar vervolgens weer te genieten van de mooie onderwaterwereld van Australie. We hebben weer een geweldige dag gehad met leuke mensen en heel veel verschillende dieren, zoals: schildpadden, nemo's (clownsfish), barracuda's (enorm lelijke, haai ogende, anderhalve meter lange vis), octopussen, zeekomkommers, jellyfishes, honderden andere soorten vissen en natuurlijk oogverblindend mooi kleurrijk en divers koraalrif. Top dag, top super, top awesome, top alles. Terug in Cairns zijn we het duitse meisje waar we een jeep mee gehuurd hebben in Magnetic Island op gaan zoeken in het ziekenhuis. Ze liep al een tijdje moeilijk tijdens onze jeepcruise, dus is ze in Cairns naar het ziekenhuis gegaan en bleek ze trombose in haar been te hebben. Haar vriendin had een paar dagen daarvoor al een vlucht geboekt, dus hadden wij besloten dat een bezoekje wel op zijn plaats was. Want ze lag daar dus tien dagen in haar eentje in het ziekenhuis. Lief van ons he!?! In de avond hebben de Zweedse meisjes waar wij voor gekookt hadden Zweedse pannekoeken voor ons gemaakt (zweedse pannekoeken zijn niets verschillend van de hollandse. Alleen konden zij konden, in tegenstelling tot ons, wel mooie pannekoeken maken). Leuk dagje weer, zoals we wel vaker zeggen.
Donderdag, Cousin Mattie, 'He, waar is perry?', 21 feb:
We mochten weer vroeg op voor een opnieuw spannende dag. Er stond een tour genaamd 'Uncle Brian' op het programma. Cousin Mattie, de tourguide, kwam ons met zijn bus (genaamd Flash) ophalen bij het hostel. We hadden meteen al in de smiezen dat het een knotsgekke, overvrolijke dag zou gaan worden. Onderweg zwaaiden we naar alle wegwerkers, alle voetgangers en alle auto's, kortom naar iedereen. Cousin Mattie vertelde ons dat wij zijn familie voor een dag zouden zijn en dus wilde hij met ons zingen alsof niemand je hoort, danzen alsof niemand je ziet en genieten zoals nooit tevoren. We zijn over de hele dag met de bus overal heen gereden. We hebben in totaal vijf verschillende watertjes bezocht en gedurende de busritten allerlei verschillende spelletjes gespeeld. Een van de spelletjes was het doorgeven van een ring (the ring of light van de dalai lama, haha) zonder handen, maar met een luciferstokje in je mond. De chemie tussen Jochem en Koen was opeens ver te zoeken, want echt van een leien dakje liep het niet. Als we in deze test slaagde dan zouden we de hele dag geluk hebben en waarschijnlijk aan het einde van de dag vogelbekdieren zien. Dit soort verhalen vertelde Cousin Mattie aan een stuk door, dus er was niet een moment van verveling in de bus. We hebben onder andere van bomen en rotsen in het water gesprongen en in een vulkanisch meer gezwommen. Ook hebben we bij de beroemde waterval uit the famous herbal essences reclame de spectaculaire hair flick gedaan. Eigenlijk meer een poging tot (kijk maar naar de foto haha).
Om de dag op de meest perfecte manier af te sluiten, hebben we onze grootste held van de Nederlandse kindertelevisie in het wild mogen aanschouwen. Perry het vogelbekdier. En voor degene die hem niet kennen, schaam je diep. Check ook sowieso deze foto, wat een schatje. Dit was een van onze dingen die erg hoog op de to do list stond. Vogelbekdieren zijn erg zeldzaam, dus dit was dan ook erg tof. We hebben nog een klein feestje gebouwd in de bus op de terugweg, doormiddel van dansen, zingen en wat lachen. Cousin Mattie was geniaal goed in het vertellen van komische onzinverhalen die vervolgens overliepen in de muziek. Zo zijn wij door toedoen van zo'n verhaal een keer met onze ontblote WASBORDJES (jaja die hebben we gewoon) in het gangpad van de bus beland, omdat we moesten dansen op Grease. En dan komen we natuurlijk helemaal los. Eenmaal terug in Gilligans hebben we weer genoten van een klein feestje in de Gilligans club. Mooie dag, en een legendarische gids, Cousin Mattie, bedankt!!
Vrijdag, nieuwe plannendag, 22 feb:
Voor vandaag was het plan, een nieuw plan. We hebben van hostel geruild, omdat er in Gilligans geen plek meer voor ons was en zitten nu bij peterpan. We hebben hier op het internet gezocht naar relocationcars. Dit zijn huurauto's die eerst van A naar B zijn gereden, maar vervolgens dus in korte tijd ook weer terug moeten van B naar A. Dit willen wij dus gaan doen, mede omdat het gratis is en ze je er ook nog is 250 dollar benzine geld bijgeven. Zo hollands, gierige lui ook haha. Een lieve jongedame achter de balie heeft ons vervolgens geholpen aan een dergelijke relocationcar. Super chill, want het aanbod is niet al te groot. Dus we vertrekken nu de 24ste richting Melbourne voor de great Ocean road en we hopen te kunnen rijden via Alice Spring en Ayers Rock, wat totally awesome zou zijn!! Al is het maar voor alleen de foto haha!
Dat was het weer, excuus voor het lange verhaal, maar dat doen we inmiddels ook iedere week. En het zijn awesome dagen, dus teveel schrijfstof.
Bedankt voor het lezen en wederom de intresse in onze avonturen en wij checken u alle bij de volgende aflevering van 'De Koen en Jochemshow op zijn best'.
Love, Hugs and kisses! x
-
22 Februari 2013 - 08:54
Jos:
aiaiai, dat zijn weer een paar prachtige verhaaltjes en leuke avonturen! Ik ben jaloers, het vogelbekdier hebben wij gemist :'(! Maar lachen he die cassowary! Waarschijnlijk zullen jullie ooka l wel 100 borden zijn tegengekomen van dat beest zonder te weten hoe die er nou echt uit ziet :)!
Maar valt me wel op dat jullie het veel over de vrouwen hebben maar je er nooit 1 op de foto hebt staan! Denk nou eens aan ons: wij zielige in de kou zittende zwaar lijdend onder jullie mooie warme verhalen in Holland vertoevende medemens! Wij willen ook wel eens een mooie vrouw op de foto ipv jullie sixpack (hoewel bij een vis op het droge foto bespeur ik toch een randje Herr Jochem)! Dus ik kijk weer uit naar jullie volgende verhaal met een heerljike vrouw!
Lief zijn, Jos -
22 Februari 2013 - 10:42
Jan En Els Rutjes:
Geweldig jongens om zo jullie belevenissen te mogen volgen vanuit een koud Nederland. Prachtige foto's!
Lieve groetjes van Jan en Els -
22 Februari 2013 - 10:49
Sanne:
Wouw wat een verhaal weer! Super gave dingen gedaan en echt super leuk voor ons om te lezen hoe leuk jullie het hebben en hoeveel onvergetelijke dingen jullie meemaken!
Helemaal top mannen, Geniet! -
22 Februari 2013 - 18:51
Karlijn:
super verhaal weer jongens.
leuk om te lezen dat jullie het zo leuk hebben daar.
xxx -
23 Februari 2013 - 01:02
Albert Bernadette Toonen-Rutjes Papa Mama:
Hallo
Midden in de nacht na de verjaardag van Hanny R jullie verslag nog snel gelezen.
Geweldig wat een belevenissen allemaal, te gek om los te lopen.
Moeilijk om alles te onthouden lijkt me. Goed dat jullie het zo opschrijven, fijn voor straks om terug te lezen.
Maar wat maken jullie allemaal mee zeg! Awesome hoevaak dit niet voorkomt:) Ik heb het nog maar eens opgezocht indrukwekkend verbijsterend geweldig, vreeswekkend!!
NIet te beschrijven bijna.
Fijn dat we van jullie reis mogen meegenieten. Met zulke mooie foto's!!
Goede vooruitzichten weer voor de komende dagen.!!
Genieten nog maar door!!
Wij zitten in de kou vorst en voor morgen weer sneeuw voorspeld.
Maar dat mag de pret niet drukken.
Wij varen mee op jullie warme verhalen !!
Liefs Voorzichtig XX papa mama -
23 Februari 2013 - 16:06
Willemien:
Hallo Jochem en Koen,
Zojuist heb ik weer genoten van jullie verhalen over de belevenissen in het verre Australie.
Het is daar wel bijzonder mooi en wat maken jullie veel mee.
over regen heb ik jullie niet meer gehoord dus dat zit wel goed. als ik het goed begrepen heb gaan jullie nu het binnenland in???
Geniet nog maar lekker want het gaat volgens mij razendsnek voorbij.
Liefs Willemien -
24 Februari 2013 - 12:28
Irene En Cees:
Hoi, ik had het al wel gelezen,en een reactie gestuurd, maar ( je kent mij), niet op reactie plaatsen geklikt. Lekker handing. Ik vindt wel dat jullie ons super goed op de hoogte houden, leuk. Hebben jullie meteen een uitgebried reisverslag . Veel plezier in jullie camper avontuur. Liefs mama -
24 Februari 2013 - 13:17
Leo En Diny:
Hallo mannen,
Tijdens de sneeuwval in Nederland jullie geweldige verhaal gelezen. Prachtig en spannend! Zo te lezen genieten jullie met volle teugen. Nog heel veel plezier. Lieve groet; Leo en Diny
-
24 Februari 2013 - 16:07
Marcorette En Maikel:
Zit lekker in de serre, met rondom sneeuw, alles wit en ijskoud, jullie warme, waterige en sportieve avonturen te lezen.
Moet terugdenken aan de tijd dat Sanne in Cairns was en ook zo vol van het duiken en de prachtige wereld van het water, was.
Geniet ze en ik verheug me nu al weer op jullie nieuwe verslag, dat regelmatig de lachspieren activeert.
Lieve groetjes,
M en M -
25 Februari 2013 - 22:51
Ignaas En Suze :
hallo jongens
zo te lezen hebben jullie het geweldig naar de zin
prachtig om jullie verhalen te lezen wat een belevenis wat jullie allemaal meemaken
ook hele mooie foto's
jongens geniet nog van al dat mooi's en wij kijken al weer uit naar de volgende verhalen van jullie
lieve groeten Ignaas en Suze -
26 Februari 2013 - 14:00
Ans Liefrink-Rutjes:
Hallo Jongens
Geweldig wat jullie allemaal meemakenen ondernemen.Ik lees jullie bericht met heel veel plezier het wordt heel mooi beschreven .Geniet nog van alle mooie reizen en feestjes want dat gaat jullie ook goed af zo te lezen .Nog een hele goede reis verder .groetjes Ans. -
26 Februari 2013 - 17:37
Martin Liefrink:
Hallo Vakantiegangers,
Eindelijk tijd om jullie (beschreven) belevenissen te volgen. Leuk om te lezen.
Voor mij tot dusver zijn Sydney en de Bleu Mountains de enige herkenningen. Mooi idee om de wagen weer terug te kunnen brengen naar Melbourne. De Great Ocean Road is ook een mooi voorliggend doel en zoals ik lees ook nog naar het rode land in midden Australië. Denk dan ook aan Kings Canyon en ga voor de lange route!
Geniet volop en pas goed op jullie zelf! Fijne tijd nog!
Groetjes,
Martin -
03 Maart 2013 - 09:09
Thea:
Goedemorgen ome Jochem.
Gefeliciteerd met je neefje SIEM. hij laat je wel verrassen om vroeger op de wereld te komen.
Hij wilde natuurlijk ook met je mooie reis genieten, met de mooie verhalen van je. En natuurlijk ook de mooie foto's die je door geeft. Ik wens je verder nog een hele fijne vacantie, geniet er heerlijk van want het is zo weer voorbij -
03 Maart 2013 - 18:18
Fanny:
Ha neefje,
Super gefeliciteerd met je neefje Siem! Slechte planning van hem om te komen terwijl jij down-under bent, maar jij als trotse oom zal hem nog wel de kneepjes van het plannen leren denk ik.....
Geniet nog lekker daar, drink nog een goon op Siem en ik wacht weer op een leuk verhaal van jullie!
Groetjes Fanny -
03 Maart 2013 - 22:24
B.Toonen-Rutjes (mama):
Leuke lieve reacties allemaal!!
Kuzzzzzzz
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
